ما که نوشتیم +۱۸ ولی کیه که گوش بده!!!
تو خود کتاب منبع یاد شده.
برای دانلود ادامه مطلب
چقدر خوبه که هر کسی درباره اصل و نسب،هویت،و گذشته ی خودش و کشورش اطلاعات درستی داشته باشه.
البته مهمه که هیچ حرفی رو بدون سند قبول نکنه.
و تا جایی که میتونه از گذشته ی خودش دفاع کنه(حالا چه خوب چه بد)
جایی که ما توش زندگی میکنیم یعنی ایران خوشبختانه گذشته ی دور درخشانی داشته که البته گذشته ی نزدیک تر شرم آوری!!!
به هر حال من فکر میکنم این تاریخ ترکیبی از خوشایند ها و ناخوشایند هایی است که بر ایران گذشته و نمیتوان هیچ کدومو انکار کرد.
ولی حداقل میتونیم سعی کنیم اصالت های خوب رو حفظ کنیم.و خودمون باعث بیشتر شدن رسوایی نژاد آریایی نشیم.
برای نمونه خیلی عجیبه که با وجود اسم های شیک و با معنی ایرانی خیلی ها از اسم های عربی(که جدیدا به یکی هم بسنده نمیشه و دو تا با هم میزارن!!!) استفاده میکنند!
من یه سری اسم ایرانی که قبلا از یه سایت گرفتم و یادم نیست که کجا بوددر ادامه مطلب براتون میزارم. تا بلکه قدمی باشه واسه انتشار بیشتر اسامی ایرانی
جغدی روی کنگره های قدیمی دنیا نشسته بود. زندگی را تماشا میکرد. رفتن و ردپای آن را و آدمهایی را می دید که به سنگ و ستون، به در و دیوار دل می بندند.
جغد اما می دانست که سنگ ها ترک می خورند، ستون ها فرو می ریزند، درها می شکنند و دیوارها خراب می شوند. او بارها و بارها تاج های شکسته، غرورهای تکه پاره شده را لابلای خاکروبه های کاخ دنیا دیده بود. او همیشه آوازهایی درباره دنیا و ناپایداری اش می خواند و فکر می کرد شاید پرده های ضخیم دل آدم ها، با این آواز کمی بلرزد.
روزی کبوتری از آن حوالی رد می شد، آواز جغد را که شنید، گفت: بهتر است سکوت کنی و آواز نخوانی. آدم ها آوازت را دوست ندارند. غمگین شان می کنی. دوستت ندارند. می گویند بدیمنی و بدشگون و جز خبر بد، چیزی نداری.
قلب جغد پیر شکست و دیگر آواز نخواند.
سکوت او آسمان را افسرده کرد. آن وقت خدا به جغد گفت: آوازخوان کنگره های خاکی من! پس چرا دیگر آواز نمی خوانی؟ دل آسمانم گرفته است.
جغد گفت: خدایا! آدمهایت مرا و آوازهایم را دوست ندارند.
خدا گفت: آوازهای تو بوی دل کندن می دهد و آدمها عاشق دل بستن اند. دل بستن به هر چیز کوچک و هر چیز بزرگ. تو مرغ تماشا و اندیشه ای! و آن که می بیند و می اندیشد، به هیچ چیز دل نمی بندد. دل نبستن سخت ترین و قشنگ ترین کار دنیاست. اما تو بخوان و همیشه بخوان که آواز تو حقیقت است و طعم حقیقت تلخ.
جغد به خاطر خدا باز هم بر کنگره های دنیا می خواند و آنکس که می فهمد، می داند آواز او پیغام خداست.