بوف خوش خواب
در زندگی زخمهایی است که مثل خوره روح را اهسته در انزوا میخورد و میتراشدبوف خوش خواب
در زندگی زخمهایی است که مثل خوره روح را اهسته در انزوا میخورد و میتراشد۲
آورد به اضطرارم اول بوچود،
جز حیرتم از حیات چیزی نفزود،
رفتیم به اکراه و ندانیم چه بود
زین آمدن و بودن و رفتن مقصود!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد